معنی شعله ناک در لغت نامه دهخدا

دارای شعله. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). سوزناک. سوزان:، بهوش باش دلا آه شعله ناک مکش، کنون که ناوک او سینه را گلستان کرد.، حکیم کاشانی (از آنندراج)

معنی شعله ناک در فرهنگ لغت هوشیار

وخشناک دارای شعله

معنی شعله ناک - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی شعله ناک در فرهنگ لغت هوشیار

وخشناک دارای شعله

شعله ناک(شُ لَ / لِ)

لغت نامه دهخدا

شعله ناک

فرهنگ لغت هوشیار

شره ناک

(شَ رَهْ)

آزمند. حریص. رجوع به آزمند و شره شود

لغت نامه دهخدا

شوره ناک

(رَ / رِ)

شوره دار. دارای شوره. (ناظم الاطباء) : سبخه، زمین شوره ناک. (منتهی الارب) :
تن ما یکی خانه دان شوره ناک
که ریزد همی اندک اندکش خاک.
اسدی

لغت نامه دهخدا

شعله بار

(اُ تُ خوا / خا)

شعله بارنده. افشانندۀ آتش پاره مانند باران. (ناظم الاطباء). شعله افشان. (فرهنگ فارسی معین) :
در جوف آب کار عتابت اگر کند
گردد بسان پنجۀ خود شعله بار دست.
حسین ثنایی (از آنندراج).
و رجوع به شعله افشان شود

لغت نامه دهخدا

شعله زنان

(شُ لَ / لِ زَ)

صفت حالیه. درحالت شعله زدن. در حال اشتعال. شعله ور:
آتش هیبت چنان شعله زنان در دلش
کآتش هرگز ندید کس که جهد از چنار.
خاقانی.
شمعوش پیش رخ شاهد یار
دمبدم شعله زنان میسوزم.
سعدی

لغت نامه دهخدا

شعله کار

(شُ لَ / لِ)

آنکه آتش برافروزد. آتش افروز. شعله گر:
شعله کاران را به خاکستر قناعت کردن است
هر کجا عشق است دهقان سوختن هم حاصل است.
بیدل (از آنندراج).
و رجوع به شعله گر شود

لغت نامه دهخدا

شبهه ناک

(شُ هََ / هَِ)

آنچه مورد شک و تردید است. آنچه که حلیت و حرمت آن ظاهر نیست.
- لقمۀ شبهه ناک، که حلال و حرام بودن آن مجهول باشد

لغت نامه دهخدا

رعشه ناک

(رَ شَ / شِ)

لرزان. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) :
دوش کز موج سرشکم آسمان پرهاله بود
می به دست رعشه ناکم شعلۀ جواله بود.
فطرت (از آنندراج).
، شبیه به لرزه. (ناظم الاطباء) ، آنچه تولید رعشه کند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

عضله ناک

(عَ ضَ / ضُ لَ / لِ)

گوشتی و دارای ماهیچه. (ناظم الاطباء). عضلانی. و رجوع به عضلانی شود

لغت نامه دهخدا

شکوه ناک

(شَ / شِ وَ / وِ)

گله مند. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شکوه و گله مند شود

لغت نامه دهخدا

آبله ناک

(بِ لَ / لِ)

آبله دار